پادشـــاه فـــــــصل ها پاییز
(این شعر قبلا تو کتاب ادبیاتم بود
)
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر، با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بی برگی
روز و شب تنهاست
با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران، سرودش باد
جامه‌اش شولای عریانی ست
ور جز اینش جامه‌ای باید
بافته بس شعلهٔ زر تار ِ پودش باد
ادامه مطلب
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت